O ritmo do fado*

Palabras nun papel desnudo, un grafito blando que resbala nun respiro fondo.
Todo nun momento de luz, último reposo, antes do salto.
Un deixo o tempo de correr. Un encontro, os teus ollos piden chorar. Un ser ou estar. Marcho.
O camiño lévame, unha sombra do lápiz bailando no papel, ritmo, música que toca, ondo sentir, quen me escoita?, quen me entende? sigo brincando
Brisa, sal e fado.    
Nunha noite na que batimos o tempo, á vida. 
Por este momento, por esto sei que me manteño vivo.  
 Pintura de Nicolas De Stael